เจ้านางแห่งเมืองปาไซ Pasay ที่ติดอยู่ Area นี้มาเกือบ 2 ปี ได้ฤกษ์ย้ายที่
สวัสดีค่ะ หลังจากที่ห่างหายไปนาน วันนี้จะมาแชร์การหาที่พักในประเทศฟิลิปปินส์ค่ะ ฉบับคนงบน้อยมากๆๆๆ แบบแทบจะขอเขาไปอยู่ฟรีอะไรงี้ค่ะ งบที่ตั้งไว้คือไม่เกิน 15k หรือประมาณ 9,450 บาท แพงมากค่ะ แพงจริงๆจังๆ
วิธีการหาห้องสรุปได้ดังนี้
1.ประกาศหาในกลุ่ม Facebook แต่ต้องระวังหน่อย Scam เยอะมากที่นี่
2.ถามคนรู้จัก
3.หาตามเว็บ เช่น https://bedsandrooms.ph/ myproperty.ph หรืออื่นๆอีกมากมาย
พอคุยกับเจ้าหน้าที่หรือเจ้าของห้องแล้วก็ตัดสินใจขอไปดูห้องจริงค่ะ จะไม่มีการจ่ายเงินล่วงหน้าเด็ดขาดนะคะ
ที่ประเทศฟิลิปปินส์ มีค่าห้องแล้วยังมีค่ามัดจำต่างๆมากมายอีกค่ะ มัดจำอย่างต่ำที่เจอมาคือ 3 เดือนค่ะ แต่จะหาราคาที่ต่ำกว่านี้ ระบบรักษาความปลอดภัยก็ไม่ดีเลย มันน่ากลัวมาก ด้วยความที่เราเป็นต่างชาติ คือจะเช่าห้อง ต้องนึกถึงความปลอดภัยมาเป็นอันดับหนึ่งเลยค่ะ ราคาห้องที่ต่ำกว่านี้ก็มี ราคา 5,000 เปโซ ราคานี้ก็มี แต่มีมาแต่ห้องเปล่า ไม่มีอินเตอร์เนตไรงี้ แล้วสิ่งแวดล้อมน่ากลัวมาก แต่ถ้าเราเป็นคนประเทศนี้เราก็คงกล้าเช่าอ่ะ หากพูดภาษาเขาเป็นไรงี้ แต่นี้คือภาษาตากาล็อกก็ไม่ได้เลย ไม่น่ารอด เลยต้องหาห้องที่แบบปลอดภัยและชาวต่างชาติเขาอยู่กัน
แต่ราคาห้องก็มีหลายระดับ และระดับที่ดีแบบคอนโด ห้องใหญ่ ราคาก็จะประมาณ 25,000-100,000 เปโซ(15,000-70,000 บาท) ประมาณนี้ ยิ่งถ้าอยู่ใจกลางเมืองแบบเมือง มากาติ หรือ BGC ในย่านธุรกิจแบบนี้ราคาห้องก็จะสูงแบบนี้เลยค่ะ เหมือนเราอยู่ในย่านสุขุมวิทเมืองไทย หรือย่านคนรวยซะงั้น แต่ค่าห้องสำหรับชาวต่างชาติคือแพงมากกกกกกกกกกกค่ะคุณขา
แพลนไปดูสองที่ ที่แรกเขาบอกอยู่แถว BGC เดิน 20 นาทีถึงห้องพอไปถึงจริงๆ คุณขามันอยู่ในซอกในมุมมึด คนเยอะมาก it’s so crowded มากเลย ซึ่งเราไม่ค่อยชอบอะไรที่แบบนี้สักเท่าไหร่ (ไม่มีสิทธิ์ไม่ชอบนะ เวลานี้) คือต้องหาที่อยู่ให้ได้ก่อนสิ้นเดือน มาดูบรรยากาศรอบๆและรูปห้องกันค่ะ ส่วนราคาห้องที่แรกอยู่ที่ 10,199 เปโซ หรือ 6,500 บาทโดยประมาณนะคะ
เกรปพามาคือแบบคนขับจนบอกหาไม่เจอ ดิฉันต้องเดินลงและเดินเข้ามาเองในซอยนี้ โดยรวมเหมือนแออัดมาก เพราะซอยมันเล็ก แต่ไม่มีตัวเลือกนี่นา ต้องเข้ามาดูก่อนแล่ะ ระบบการรักษาปลอดภัยดีพอสมควร มีคีย์การด์ วัดอุณหภูมิก่อนขึ้นตึก มี CCTV ตลอด 24 ชั่วโมง ไปดูห้องกันค่ะ
ห้องเป็นแบบ 4 เตียงแชร์แต่บอกเขาว่าอยากได้ห้องเดี่ยวและห้องใหญ่ เขาเลยบอกจะเอาเตียงออกให้ ก็ดีนะ แอร์เล็กนิดเดียว น่าจะกินไฟน่าดูเลยสิ ในห้องจะมีห้องน้ำและห้องอาบน้ำในตัวคือไม่ต้องไปแชร์กับใคร สามารถหุงข้าวได้แต่ทำอาหารไม่ได้ ทำอาหารหนักๆไม่ได้ ทำได้แค่ผ่านหม้อไฟฟ้าเท่านั้น และซักผ้าในห้องไม่ได้ต้องไปใช้บริการ ซักรีด ตู้หยอดเหรียญประมาณนั้น (ทำไมลำบากแบบนั้นนะ ยังไม่ทันไรจะท้อแล้วเนี่ย)
ห้องเล็กมาก ถ้าขนของดิฉันไป คาดว่าน่าจะไม่มีที่เก็บค่ะ และไม่มีที่เดินแน่นอน 555
พอดูที่แรกเสร็จก็ไปต่อที่ 2 ค่ะ ที่นี่คือจะใกล้ออกมาอีกหน่อยคือไม่ได้อยู่ในซอกอะไรเยอะแล้ว เขาบอกเดินจากที่พักไป BGC 10 นาที โอเค 10 นาทีของคุณกับของดิฉัน คนละอย่างค่ะ! ระบบรักษาความปลอดภัยดีค่ะ
บรรยากาศคนละแบบ คึกคักๆ เริ่มรู้สึกได้ถึงความตื่นเต้นและอิสระภาพที่รออยู่ค่ะท่านผู้ชม เหมือนมันได้กลิ่นความเปลี่ยนแปลง ความท้าทายที่จะตามมาหรือความอดอยากกันแน่วะ 5555 Oh my life ! เกรปพาซิ่งจากที่แรกมาที่ใหม่ไม่ถึง 15 นาที ใกล้ตายแล้วเนี่ย ใส่หน้ากาก 2 ชั้น เฟสชิลทับอีกที ไม่ได้ Hydrate มาเกือบ 1 ชั่วโมงแล้ว รีบเลย พอมาถึงที่สองก็เข้าไปดูไม่ได้ พนักงานมาประชุมอะไรกันตอนนี้อีกอ่ะ WTH ส่งข้อความบอกแล้วนะว่า ฉันจะมาดูห้องวันนี้
ต้องรอให้พนักงานที่จะพาเข้าชมห้องตัวจริงประชุมเสร็จแล้วเขาถึงจะพาเข้าดูห้องได้ รอไปประมาณเกือบ ชั่วโมง เขามาพาขึ้นไปดูห้อง ดูบรรยากาศข้างบนตึก ใช้ได้นะข้างในเงียบดี
บรรยากาศรอบๆ ก็ไม่ได้แตกต่างกันมากหรอก แต่ดีขึ้นมาหน่อยอ่ะนะ มาดูรูปห้องกันค่ะ
หลังจากนั้นพนักงานก็พาเดินไปดูยิม ห้องอาหาร ห้องเรียน ชั้นดาดฟ้า ได้นะชั้นดาดฟ้า อิสระภาพของฉัน ! ฉันได้กลิ่นมันลอยมาแล้วตุๆ 555
พอกดบันทึกวิดีโอ อ้าววีดีโอเป็นขาวดำ ดิฉันทำอะไรไว้กับกล้องมือถือ ราคาห้าร้อยบาทอันนี้เนี่ย ถ่ายวีดีโอภาพสีไม่ได้ เอ้าคือโง่แท้ล่ะ ได้มาแต่ภาพที่ถ่ายเหมือนจะวิ่ง 500 เมตร ถ่ายแบบรีบๆ เพราะมันร้อนมาก ใกล้ตายแล้วหน้ากากกับเฟสชิล เดินไปพนักงานก็ชวนคุยไป จะสอนภาษาฉันอีก โอเค เธอรู้หรือป่าว ตากาลอคอ่ะ ฉันรู้แต่ขอบคุณกับคำว่าฉันสวยอ่ะ เท่านั้นแหล่ะ คือฮา เดี๋ยวฉันสอนเธออีกประโยคนะ เป็นยังไงบ้าง สอนได้ 5 นาที อ้าวลืมแล้วพูดว่าไง 555
โอเค ดิฉันถ่ายมาได้ดีแค่นี้จริงๆค่ะ ฮ้อนคักฮ้อนแหน่ !
สิ้นเดือนนี้น่าจะรู้กันว่าจะได้ไปอยู่ที่ใดค่ะ รอติดตามอ่านได้จ้า
คุณคิดอย่างไร