ช่วงเดือนพฤศจิกายนถึงต้นเดือนมกราคมเป็นช่วงเวลาที่แย่ที่สุด สำหรับชีวิตที่อาศัยอยู่ที่เดนมาร์กของเรา เราเหนื่อย เราเบื่อ เราท้อ เราคิดถึงบ้าน เราอยากกลับบ้าน อยากกลับเมืองไทยที่สุดเลยค่ะ บ่นกับเพื่่อนทุกวัน ว่าเมื่อไหร่จะหมดสัญญาสักที จะไม่ไหวแล้วนะ บ่นได้แค่บ่น แต่ก็อดทนจนผ่านสองสามเดือนนั้นมา แต่ทุกวันนี้ก็เป็นอยู่นะ ไม่ใช่ไม่เป็น
เหมือนอย่างที่บอกว่าทุกวันนี้ดีขึ้นกว่าช่วงนั้นมากๆเลย เหมือนพลังงานบวกเริ่มกลับมาแล้วค่ะ มาพร้อมๆกับแสงแดด ฮ่าๆ เหมือนช่วงเดือนสองสามเดือนนั้นมันมึดมาก มึดยังไม่พอ ฝนก็ตก หนาวๆก็หนาว ไปไหนมาไหนก็ลำบาก เปียกเป็นลูกหมาตกน้ำเลยค่ะ อย่างที่เคยบอกว่า ช่วงเวลาที่เดนมาร์ก กลางวันจะสั้นมากในช่วงฤดูหนาว เวลากลางวันจะเริ่มยาวขึ้นในช่วงเดือนมีนาคม หรือเดือนเมษายนขึ้นไปค่ะ แต่อากาศก็ยังหนาวอยู่ไปจนถึง เดือนเมษายนค่ะ
แต่ปีที่แล้วเราไม่ได้เป็นแบบนี้เลยค่ะ เหมือนเราอาศัยอยู่ที่นี่นานแล้ว เหมือนปีที่แล้วเราเพิ่งมาก็เลยยังตื่นเต้นกับสิ่งใหม่ๆอยู่ จนลืมเรื่องอากาศ เรื่องวัน เดือน ปี ไปเลย จึงทำให้มันผ่านไปเร็วจริงๆค่ะ แต่ถ้าเมื่อไหร่ที่เรารู้สึกเบื่อ รู้สึกไม่มีความสุข เหมือนั่งนับเข็มนาฬิกาทุกๆชั่วโมง เราก็จะรู้สึกว่าช่วงเวลา เหล่านั้นมันยาวนาน ไม่ผ่านพ้นไปสักที เหมือนอย่างที่เค้าพูดกันว่า เวลาที่เรามีความสุขเวลามักจะผ่านไปเร็วเสมอ แต่เวลาที่เรามีความทุกข์ เวลาก็จะเดินผ่านไปอย่างช้าๆ จริงไหมคะ
แต่จริงๆแล้วเวลามันก็เดินเท่าๆกันในทุกวัน ค่ะ แต่ตัวเราเองต่างหากที่คิดไปเอง เราคิดไปเอง ทุกสิ่งทุกอย่างเราจินตนาการขึ้นมาเอง เพ้อไปเองค่ะ วิธีที่เราทำให้เราคลายความคิดถึงบ้านก็มีประมาณนี้ค่ะ
1.คุยกับเพื่อนๆ เอาจริงๆเราคุยกับเพื่อนที่เมืองไทยด้วย รวมถึงเพื่อนไทย ที่อยู่เดนมาร์กด้วยเหมือนกัน และโชคดีที่ไปเรียนที่โรงเรียนสอนภาษาเดนิช 3 วันต่ออาทิตย์ และใช้เวลาที่โรงเรียนเป็นส่วนใหญ่ มีเพื่อนที่โรงเรียนเยอะ เพื่อนช่วยปลอบ คุยกันเหมือนมีคนรับฟังทุกวัน เพื่อนบอกว่าไม่เคยเห็นเราเป็นเเบบนี้มาก่อน เพื่อนเลยบอกลองออกไปเที่ยวดูไหม เราก็โอเค จัดทริปไปเที่ยวดีกว่า เราก็เลยได้ไป ลิสบอนกับเบอร์ลินแก้เบื่อค่ะ ฮ่า
2.หางานอดิเรกทำ ทำตัวไม่ให้ว่าง เดี๋ยวถ้าว่างจะเบื่อแล้วจะฟุ้งซ่าน แต่ก่อนตอนเริ่มอาการคิดถึงบ้านหนักๆ เราไม่ทำห่าอะไรเลยค่ะ นอนกลางวันด้วย พอช่วงหลังๆมา ไม่ได้ล่ะ ปล่อยให้ตัวเองเป็นแบบนี้อีกไม่ได้แล้ว แย่ที่สุด เสียทั้งสุขภาพจิต แล้วเสียเวลาด้วย แทนที่จะได้ทำในสิ่งที่มีประโยชน์กลับมานอน อยู่แบบนี้เป็นอาทิตย์ ตายแล้วไม่ได้แล้ว มันไม่ได้อะไรเลย เราก็เลยหยุด เราซื้อ ไหมพรม กับเข็มมา นั่งถักผ้าพันคอเล่นๆ และบางวันก็ออกไปถ่ายรูป หรือไม่ก็วาดรูป หรือระบายสีอยู่บ้าน ทำทุกอย่างที่มันทำประโยชน์ให้กับเรา บางวันก็ไปนั่งเมาท์กับเพื่อนฟิลิปินส์แถวบ้าน คลายความเหงาได้ดีทีเดียวเพราะบ้านใกล้กันค่ะ เราว่าถึงเราจะเป็นพวก introvert บางครั้งเราก็อาศัยอยู่คนเดียวในโลกไม่ได้ค่ะ
ยิ่งคนที่เคยมีเพื่อนเยอะๆบางทีก็ลำบาก ตอนอยู่คนเดียว แต่โชคดีที่เราเป็นกึ่งๆ Extrovert กับ Introvert ค่ะ บางช่วงเวลาเราก็อยากอยู่กับเพื่อนๆ บางช่วงเวลาเราก็ชอบใช้เวลาอยู่คนเดียว แต่ส่วนมากเราจะใช้เวลาเยอะไปกับงานอดิเรกของเรา จนลืมที่จะทำอย่างอื่นก็มีค่ะ แต่ก็มีช่วงที่บ่นกับเพื่อนทุกวันนาจา ไม่ใช่โลกสวยตลอดเด้อค่ะ
3.ออกไปเที่ยวนอกสถานที่ ทำทริปไปต่างประเทศ ออกไปจากสิ่งแวดล้อมที่เราเคยชิน ไปที่ใหม่ๆ อย่างน้อยเดือนละครั้ง (ถ้ามีงบเพียงพอ ฮ่าๆ) เหมือนมันเป็นการเปิดหู เปิดตาค่ะ เหมือนการเดินทางไปที่ใหม่ๆแต่ละครั้งมันก็ทำให้เราได้เรียนรู้อะไรใหม่เพิ่มขึ้นนะคะ อะไรที่ไม่เคยเจอ ก็ได้เจอ แถมอากาศดีกว่าด้วยค่ะ ลองดูนะคะ ฮ่าๆ
4.ดูหนัง ฟังเพลง ฟัง Podcasts ดู Youtube บางทีวันไหนที่ไม่มีอารมณ์จะทำอะไรเลย เราก็จะมา หาหนัง หาซีรี่ยส์ดู จริงๆมันก็สนุกดีเลยอ่ะ บางวันก็นั่งฟังเพลง นังฟังพวก Podcasts คนพูดกัน แต่ก่อนยิ่งฟังบ่อย ฟัง Tedx talks หรือไม่ก็นั่งฟังนักพูดเกี่ยวกับการท่องเที่ยว การการถ่ายภาพ และ วาดภาพ พวก Art เราฟังหมดเลยค่ะ แล้วแต่ว่าวันไหนจะมาอารมณ์ไหน เราว่ามันเป็นสิ่งที่ดีๆมากๆเลย เพราะบางทีมันก็ช่วยเพิ่มพูนความรู้ให้เราอีกด้วย เรามีแต่ได้กับได้ค่ะ ตอนวาดรูปก็จะชอบฟังคนพูดไปด้วยเหมือนกัน บางครั้งก็ฟัง พวก Mozart หรือ Beethoven ค่ะ เพลินๆตอนวาดรูปค่ะ หายเหงาไปเยอะเหมือนกันนะคะ
5.ออกกำลังกายค่ะ เอาอย่างนี้ไหมลองไปวิ่งรอบหมู่บ้านสัก 10-20 รอบ เวลาหมดไปเป็นวันๆ สุขภาพดี สวย แถมหุ่นฟิต ปั๋ง อีกต่างหากค่ะ
6.คุยกับโฮสจ้า ไม่ไหวแล้วต้องคุยอะไรแบบนี้ ล่าสุดเราเพิ่งคุยไป ว่าเราคิดถึงบ้านมาก เลย อาจจะขอกลับก่อนสัญญาหมดนะคะโฮส ซึ่งโชคดีที่คุย โฮสเข้าใจมากเลย รู้สึกโล่งมากเลย โฮสบอกว่า บางทีเราต้องคิดถึงความรู้สึกของเราก่อนคนอื่นสิ เราคิดถึงโฮสก่อนตลอด ตอนนี้รู้สึกดีมากที่ได้เปิดใจกันไปอีกครั้ง โฮสบอกว่ารู้จักเราเป็นอย่างดี ถ้าเราอารมณ์ไม่ดี เหมือนโฮสรู้สึกได้ เค้าพูดเองเลย
7.กลับไทยจ้าาา ทนไม่ไหวแล้วเว้ยยย กลับไทยดีกว่า นี่น่าจะเป็นตัวแก้ปัญหาที่ดีที่สุด ฮ่าๆ กลับไปสักเดือน แล้วมาใหม่อะไรแบบนี้น่ะ คิดอยู่ตอนนี้ว่าจะกลับไปเลยหรือ ว่าจะไปแค่ สองสามอาทิตย์ดีนะ ฮ่าๆ มาดูกันต่อไปว่าเราจะรับมือไหวไหม แต่คิดว่าเดือนมีนาคม เราน่าจะดีขึ้นกว่านี้ นี้ดีขึ้นกว่าเดือนธันวาคมแล้วนะคะเนี่ยยย หึหึ
หลักที่เราทำจริงๆก็มีอยู่แค่นี้ค่ะ ขอให้ใช้ชีวิตให้มีความสุขนะคะ และอย่าเหงานาน เขียนบอกตัวเองด้วยเหมือนกันค่ะ ฮ่าๆ
